Hollandse linde in Zwiep
In de rubriek BuitenGewone boom van januari staat het verhaal van mevrouw Ineke Poesse centraal. Zij attendeerde ons op de lindeboom met zeskantige bank in Zwiep:
"Deze boom staat op de kruising Zwiepseweg/Wengersteeg en is - met een zeskantige bank - op 19 november 1952 geschonken door de familie De Mol van Otterloo aan de bevolking. Door kordaat optreden van de Zwiepse bevolking is voorkomen dat De Heest na een bombardement is afgebrand."
Het verslag van bakker Gerrit PostelIneke Poesse stuurde ons tevens het verslag van wijlen bakker Gerrit (Gait) Postel, ook hij kwam na het bombardement in actie. In de rubriek BuitenGewone boom las u een korte versie. Het volledige verslag vindt u hieronder. "Op 19 november stond ik buiten onder de perenboom voor ons huis, de bakkerij aan de Zwiepseweg L8. Plotseling zag ik twee vliegtuigen van Engelse makelij over de berg in duikvlucht laag over de molen vliegen richting De Heest waar ze hun bommen loslieten. Kijkend over de eikenbomen zag ik een enorme waterzuil verschijnen. Blijkbaar was een van de bommen in de Berkel beland? Mijn eerste gedachte was: 'Daar moet ik heen, want dan zullen er ook wel vissen boven komen.' Dit kunstje had ik van de Duitsers afgekeken die met handgranaten gingen vissen in de plaats van een hengel. Toen ik de oprijlaan van De Heest opfietste kwamen mij enkele Duitsers tegemoet die volledig in paniek waren en luidkeels "Zurück, zurück, Sie kommen wieder" riepen. Een bom die voor het koetshuis bedoeld was - waar de Duitsers een radiostation in hadden gevestigd - had het rechterdeel van het kasteel geraakt. Waarschijnlijk een fosforbom. Hierdoor ontstond een smeulbrand tussen het plafond. Intussen kwam ook Henk Reudink, de zoon van de toenmalige directeur van de melkfabriek, op de fiets aangesneld. Wij zijn naar boven geklommen zonder ladder. Het riet waar het plafond tegen aangesmeerd zat bleef smeulen. Dit hebben wij er tussenuit getrokken. Samen zijn we daar een behoorlijke tijd mee bezig geweest. Wij hebben ons prima vermaakt op de zolder, want daar lagen ook allemaal appeltjes waar we wel raad mee wisten. Dit hebben we maar gezien als blusloon want met die vissen is het niks meer geworden. Toen we eindelijk naar beneden waren gekomen bleek dat iedereen bezig was het meubilair uit De Heest te halen. Ze waren bang dat er opnieuw gebombardeerd zou worden. Volgens het verslag in de krant heeft de brandspuit die in de Zwiepse molen stond, ook nog een rol gespeeld, maar daar kan ik mij niets meer van herinneren. In ieder geval hebben we zo voorkomen dat de hele Heest afbrandde. |
---|